เสรีภาพทางการเมืองของประชาชน วันที่10ธันวาคม ของทุกปี เป็นวันสิทธิมนุษยชนสากล จึงขอนำเสนอทางเหตุการณ์รุนแรงการเมือง เป้นความรู้ที่ไม่บันทึกในประวัติศาสตร์ อันนำมาซึ่งความขัดแย้งทางการเมืองของประชาชน อย่างไม่อาจปรองดองได้ ระหว่างฝ่ายอนุรักษ์นิยมอำนาจนิยมกับฝ่ายประชาชนประชาธิปไตย เพื่อเป็นอุทธาหรณ์ทางการเมืองแก่สังคมไทย
การต่อสู้เรียกร้องเสรีภาพทางการเมืองของประชาชน มวบลชนได้แสดงพลังฝ่ายประชาธิปไตย นับเป็นจำนวนล้านคนโดยสันติวิธีปราศจากอาวุธ ตั้งแต่ 12 มีนาคม 53 - 19 พฤษภาคม 53 ที่บริเวณผ่านฟ้า ราชดำเนิน และสี่แยกราชประสงค์ รวมกว่า 60วัน ซึ่งข้อเรียกร้องของมวลชน ให้รัฐบาลฝ่ายอนุรักษ์นิยม ที่ได้อำนาจรัฐมาโดยไม่ชอบธรรม ที่เป็นการสืบทอดอำนาจของคณะรัฐประหาร 19 กันยายน 2549 ให้ยุบสภาทันที คืนความยุติธรรม และไม่ปิดกั้นการรับรู้ข่าวสารของประชาชน ใช้สิทธิตามรัฐธรรมนูญ แต่รัฐบาลประกาศใช้กฎหมายในสถานการณ์ฉุกเฉินร้ายแรง ไม่ยอมใช้สันติวิธีเจรจาทางการเมือง แต่ใช้ปฏิบัติการที่เหนือกว่าทางทหาร โดยใช้กำลังทหารและตำรวจทั้งประเทศ พร้อมอาวุธยุทโธปกรณ์ เกินความจำเป็น สังหารประชาชนมือเปล่าปราศจากอาวุธ รวม 2ครั้ง ครั้งแรก10เมษายน 53 ที่ผ่านฟ้าราชดำเนินและ 19 พฤษภาคม 53 ที่สี่แยกราชประสงค์ รวมมีผู้บาดเจ็บกว่า 2,000 คน และตาย กว่า 100 คนเป็นนักข่าวต่างประเทศ ญี่ปุ่นฝรั่งเศส และแคนาดา รวม 3 คน ซึ่งได้ชื่อว่า ลานสังหาร แกนนำและมวลชน ถูกจับกุมคุมขังไร้อิสระภาพ กว่า 100 คน
รัฐบาลมีข้อกล่าวหาว่ามวลชนเป็นผู้ก่อการร้ายแต่ในภาพความจริงต่างๆ ที่ได้รับการเผยแพร่ไปยังต่างประเทศ เป็นที่ประจักษ์ต่อสังคมโลก ปัจจุบันมีการปิดกั้นเว็บไซต์กว่า 50,000 แห่ง สิ่งพิมพ์และวิทยุ ทีวี ปิดกั้นเส้นทางการเงินของมวลชนและอื่นๆ และยังคงไว้ซึ่งกฏหมายในสถานการณ์ฉุกเฉินร้ายแรง เพื่อเป็นการคงความได้เปรียบต่อฝ่ายตรงข้ามในทางการเมืองซึ่งอาจเป็นการรื้อฟื้นรัฐทหารของประเทศไทย ตามรายงานของประจำปี 2510 ของคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งเอเชีย
การเมืองที่ละเมิดเสรีภาพของประชาชนตามหลักการสหประชาติ การกระทำดังกล่าวของรัฐบาลพรรคประชาธิปัตย์มีนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะเป็นนายกรัฐมนตรี เป็นการปิดกั้นสิทธิเสรีภาพทางการเมืองในระบอบประชาธิปไตย ของประชาชน การที่รัฐบาลใช้กำลังตำรวจทหารหลายหมื่นใช้อาวุธปิดล้อมปราบปรามประชาชนที่เรียกร้องเสรีภาพทางการเมืองโดยสันติวิธีณราชดำเนินและราชประสงค์ เป็นการสังหารประชาชนเป็นอาชญากรรมที่เป็นอันตรายต่อมนุษยชาติ เป็นการละเมิดสิทธิเสรีภาพพื้นฐานทางการเมือง ตามหลักการสิทธิมนุษยชนขององค์การสหประชาชาติ
ประชาชนควรต้องเขียนประวัติศาสตร์การเมืองให้ตนเอง ใช้ความรู้เพื่อบันทึกเป็นเรื่องราวการต่อสู้ในทางการเมืองเพื่อให้ได้มาซึ่งประชาธิปไตยของประชาชน
